Ο άτυχος Ολλανδός μίλησε μέσα από το Παναρκαδικό Νοσοκομείο: "Νόμισα ότι έχει έρθει το τέλος της ζωής μου"...
Δεν το χωρά ανθρώπινος νους αυτό που συνέβη στον 78χρονο Αδριανό Βάντεμπεργκ. Δυο συμπατριώτες μας κόντεψαν να τον «σκοτώσουν» στο ξύλο επειδή είναι Ολλανδός χτυπώντας τον αλύπητα στη μέση του δρόμου. «Ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό» δηλώνει ο ίδιος. «Η Ελλάδα είναι η πιο όμορφη χώρα του κόσμου και πιο ασφαλής από την Ολλανδία» λέει ο άτυχος ηλικιωμένος αιφνιδιάζοντας με την ψυχραιμία των απόψεων του…
>«Με ρώτησαν, είσαι Γερμανός; Όχι τους απαντώ. Είμαι Ολλανδός. «Το ίδιο μας κάνει» μου απαντούν εκείνοι και ο ένας από τους δυο μου πετάει μια πέτρα στο κεφάλι. «Εδώ είναι Ελλάδα και δεν είναι έτσι
όπως την φαντάζεσαι» μου λένε πλησιάζοντας με. Αρχίζουν να με χτυπούν χωρίς οίκτο. Προσπαθώ να προστατευτώ με τα χέρι μου, αλλά δεν τα καταφέρνω. Πέφτω κάτω ενώ εκείνοι συνεχίζουν να με χτυπάνε με
γροθιές και κλοτσιές στο κεφάλι!»
Ο 78χρονος Ολλανδός Αδριανός Βάντεμπεργκ περιγράφει στο protothema.gr τις τελευταίες στιγμές τρόμου που έζησε λίγα μόλις μέτρα απόσταση από το σπίτι του στο Πορί της Μονεμβασιάς, μόνιμη κατοικία του τα τελευταία 20 χρόνια.
Δυο ντόπιοι, ηλικίας 45 και 48 ετών γνωστοί μάλιστα στη περιοχή για την φασαριόζικη διάθεση τους έχοντας πρωταγωνιστήσει σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων σε πολλούς καβγάδες σταμάτησαν τον άτυχο Ολλανδό σε μια από τις καθιερωμένες πρωινές βόλτες του ενώ επέβαιναν σε αγροτικό αυτοκίνητο. Επέστρεφαν από ολονύχτια διασκέδαση και όπως ισχυρίστηκαν στις αστυνομικές αρχές μετά την σύλληψη τους βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ.
Δεν δίστασαν ωστόσο εκείνη την ώρα να του «πουλήσουν» τσαμπουκά άνευ λόγου, να τον δείρουν αλύπητα, καταλογίζοντας του άκουσον- άκουσον την κατά καιρούς εχθρική αντιμετώπιση καθώς και τα επικριτικά σχόλια των συμπατριωτών του προς τον ελληνικό λαό.
Μια τουλάχιστον ηλίθια εκ μέρους τους ενέργεια που θα μπορούσε κάλλιστα να προκαλέσει ακόμα περισσότερο κακό στον ελληνικό τουρισμό αν το θύμα άφηνε τον θυμό του να κυριεύσει τα συναισθήματα που νιώθει για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Μετά δυσκολίας προσπαθεί να μαζέψει τα δάκρυα του καθώς προσπαθεί να βολευτεί σε ένα από τα κρεβάτια της χειρουργική κλινικής του νοσοκομείου της Τριπόλεως αναμένοντας να χειρουργηθεί. Το πρόσωπο του είναι πρησμένο από τα πολλαπλά κατάγματα.
Νόμιζε ότι τη χρονική στιγμή της άγριας επίθεσης είχε έρθει το τέλος της ζωής του.
«Τόσα χρόνια στην Ελλάδα δεν μου είχε ξανασυμβεί τέτοιο πράγμα» μονολογεί κοιτώντας την Ελληνίδα σύντροφο του, Νίτσα Ψυχογιού.
«Είναι όμως ένα μεμονωμένο περιστατικό. Εγώ την Ελλάδα την αγαπάω και όποιος συμπατριώτης μου πάρει να με ρωτήσει θα του πω ότι είναι το ασφαλέστερο μέρος του κόσμου, ακόμα και τώρα που ο λαός αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Στην Ολλανδία είναι πιο επικίνδυνα από την Ελλάδα» συμπληρώνει δείχνοντας μεγαλείο ψυχής και δείγμα της αγάπης που τρέφει για την χώρα που έμελλε να γίνει το δεύτερο και τελευταίο «λιμάνι» της ζωής του.
Ερωτεύτηκαν πριν από 20 χρόνια
Πίσω από την ιστορία τρόμου που έζησε ο 78χρονος Ολλανδός κρύβεται μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον ίδιο και στην σύντροφο του Νίτσα Ψυχογιού.
Ο κ. Αδριανός Βάντεμπεργκ γνωρίστηκε μαζί της πριν από είκοσι ολόκληρα χρόνια και από εκείνη τη στιγμή και μετά έγιναν αχώριστοι.
Ανάμεσα τους αναπτύχθηκε ένας μεγάλος έρωτας και μια σχέση που στηρίχθηκε στον αμοιβαίο σεβασμό, την αλληλοκατανόηση και τα κοινά τους θέλω.
« Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά το 1992 στην Μονεμβασιά. Εκείνος είχε μόλις απολυθεί από την εταιρία όπου εργαζόταν στην Ολλανδία έχοντας πάρει μια χρηματική αποζημίωση και είχε έρθει όχι μόνο για διακοπές αλλά με σκοπό να μείνει για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του» αναφέρει στο ΘΕΜΑ η κυρία Ψυχογιού και ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις που είχε μαζί του στα πρώτα χρόνια της γνωριμίας τους.
«Την Μονεμβασιά την είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά το 1976 και είχε μαγευτεί από τις ομορφιές της» θυμάται.
« Ήταν τόσο όμορφο το μέρος που πραγματικά σκέφτηκα τότε πως θα βρω την ευκαιρία να ξαναεπιστρέψω» παρεμβαίνει ο κ. Βάντεμπεργκ για να ξαναπάρει το λόγο η κυρία Ψυχογιού.
« Είδαμε ότι ταιριάζουμε σαν άνθρωποι και έτσι αποφασίσαμε να συμβιώσουμε. Ο Αδριανός δεν έχει πειράξει ποτέ άνθρωπο. Ποτέ δεν είχε διαφορές με κανέναν και πάντοτε ήταν και είναι με το χαμόγελο. Ήθελε και θέλει βέβαια να ζήσει μια ήρεμη ζωή με την σύνταξη του, το σπίτι του και τα σκυλάκια του. Εγώ από την πλευρά μου δουλεύω στα χωράφια, είμαι αγρότισσα, ενώ προσέχω και μια ηλικιωμένη κυρία. Όπως καταλαβαίνεται δεν τα βγάζουμε εύκολα πέρα όμως έχουμε θέληση, αγαπάμε τη ζωή και κυρίως ο ένας τον άλλον. Τώρα εξαιτίας του περιστατικού βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Θα πρέπει να χειρουργηθεί και όπως μπορείτε να καταλάβετε σε αυτή την ηλικία δεν είναι και ότι πιο εύκολο».
Ο 78χρονος Ολλανδός Αδριανός Βάντεμπεργκ περιγράφει στο protothema.gr τις τελευταίες στιγμές τρόμου που έζησε λίγα μόλις μέτρα απόσταση από το σπίτι του στο Πορί της Μονεμβασιάς, μόνιμη κατοικία του τα τελευταία 20 χρόνια.
Δυο ντόπιοι, ηλικίας 45 και 48 ετών γνωστοί μάλιστα στη περιοχή για την φασαριόζικη διάθεση τους έχοντας πρωταγωνιστήσει σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων σε πολλούς καβγάδες σταμάτησαν τον άτυχο Ολλανδό σε μια από τις καθιερωμένες πρωινές βόλτες του ενώ επέβαιναν σε αγροτικό αυτοκίνητο. Επέστρεφαν από ολονύχτια διασκέδαση και όπως ισχυρίστηκαν στις αστυνομικές αρχές μετά την σύλληψη τους βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ.
Δεν δίστασαν ωστόσο εκείνη την ώρα να του «πουλήσουν» τσαμπουκά άνευ λόγου, να τον δείρουν αλύπητα, καταλογίζοντας του άκουσον- άκουσον την κατά καιρούς εχθρική αντιμετώπιση καθώς και τα επικριτικά σχόλια των συμπατριωτών του προς τον ελληνικό λαό.
Μια τουλάχιστον ηλίθια εκ μέρους τους ενέργεια που θα μπορούσε κάλλιστα να προκαλέσει ακόμα περισσότερο κακό στον ελληνικό τουρισμό αν το θύμα άφηνε τον θυμό του να κυριεύσει τα συναισθήματα που νιώθει για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Μετά δυσκολίας προσπαθεί να μαζέψει τα δάκρυα του καθώς προσπαθεί να βολευτεί σε ένα από τα κρεβάτια της χειρουργική κλινικής του νοσοκομείου της Τριπόλεως αναμένοντας να χειρουργηθεί. Το πρόσωπο του είναι πρησμένο από τα πολλαπλά κατάγματα.
Νόμιζε ότι τη χρονική στιγμή της άγριας επίθεσης είχε έρθει το τέλος της ζωής του.
«Τόσα χρόνια στην Ελλάδα δεν μου είχε ξανασυμβεί τέτοιο πράγμα» μονολογεί κοιτώντας την Ελληνίδα σύντροφο του, Νίτσα Ψυχογιού.
«Είναι όμως ένα μεμονωμένο περιστατικό. Εγώ την Ελλάδα την αγαπάω και όποιος συμπατριώτης μου πάρει να με ρωτήσει θα του πω ότι είναι το ασφαλέστερο μέρος του κόσμου, ακόμα και τώρα που ο λαός αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Στην Ολλανδία είναι πιο επικίνδυνα από την Ελλάδα» συμπληρώνει δείχνοντας μεγαλείο ψυχής και δείγμα της αγάπης που τρέφει για την χώρα που έμελλε να γίνει το δεύτερο και τελευταίο «λιμάνι» της ζωής του.
Ερωτεύτηκαν πριν από 20 χρόνια
Πίσω από την ιστορία τρόμου που έζησε ο 78χρονος Ολλανδός κρύβεται μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον ίδιο και στην σύντροφο του Νίτσα Ψυχογιού.
Ο κ. Αδριανός Βάντεμπεργκ γνωρίστηκε μαζί της πριν από είκοσι ολόκληρα χρόνια και από εκείνη τη στιγμή και μετά έγιναν αχώριστοι.
Ανάμεσα τους αναπτύχθηκε ένας μεγάλος έρωτας και μια σχέση που στηρίχθηκε στον αμοιβαίο σεβασμό, την αλληλοκατανόηση και τα κοινά τους θέλω.
« Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά το 1992 στην Μονεμβασιά. Εκείνος είχε μόλις απολυθεί από την εταιρία όπου εργαζόταν στην Ολλανδία έχοντας πάρει μια χρηματική αποζημίωση και είχε έρθει όχι μόνο για διακοπές αλλά με σκοπό να μείνει για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του» αναφέρει στο ΘΕΜΑ η κυρία Ψυχογιού και ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις που είχε μαζί του στα πρώτα χρόνια της γνωριμίας τους.
«Την Μονεμβασιά την είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά το 1976 και είχε μαγευτεί από τις ομορφιές της» θυμάται.
« Ήταν τόσο όμορφο το μέρος που πραγματικά σκέφτηκα τότε πως θα βρω την ευκαιρία να ξαναεπιστρέψω» παρεμβαίνει ο κ. Βάντεμπεργκ για να ξαναπάρει το λόγο η κυρία Ψυχογιού.
« Είδαμε ότι ταιριάζουμε σαν άνθρωποι και έτσι αποφασίσαμε να συμβιώσουμε. Ο Αδριανός δεν έχει πειράξει ποτέ άνθρωπο. Ποτέ δεν είχε διαφορές με κανέναν και πάντοτε ήταν και είναι με το χαμόγελο. Ήθελε και θέλει βέβαια να ζήσει μια ήρεμη ζωή με την σύνταξη του, το σπίτι του και τα σκυλάκια του. Εγώ από την πλευρά μου δουλεύω στα χωράφια, είμαι αγρότισσα, ενώ προσέχω και μια ηλικιωμένη κυρία. Όπως καταλαβαίνεται δεν τα βγάζουμε εύκολα πέρα όμως έχουμε θέληση, αγαπάμε τη ζωή και κυρίως ο ένας τον άλλον. Τώρα εξαιτίας του περιστατικού βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Θα πρέπει να χειρουργηθεί και όπως μπορείτε να καταλάβετε σε αυτή την ηλικία δεν είναι και ότι πιο εύκολο».